Οι διαδικασίες πλεύσης αποτελούν βασικές μεθόδους διαχωρισμού χαλκού και χρυσού από μεταλλεύματα χαλκού-χρυσού.Οι εν λόγω διαδικασίες περιλαμβάνουν κυρίως τη φυτολόγηση των μεταλλευμάτων χαλκού με θειικό οξύ και τη φυτολόγηση των μεταλλευμάτων χαλκού με οξείδιοΤα κοινά πρωτογενή οξείδια χαλκού είναι το μαλαχίτη (CuCO3-Cu ((OH) 2 που περιέχει 57,4% χαλκό) και ο αζουρίτης (2CuCO3·Cu ((OH) 2 που περιέχει 55,2% χαλκό), ακολουθούμενο από την χρυσοκόλλα (CuSiO3·2H2O,που περιέχει 360,2% χαλκό) και κουπρίτη (Cu2O, που περιέχει 88,8% χαλκό).
1Μέθοδος θειοποίησης
Η μέθοδος θειοποίησης είναι η πιο κοινή μέθοδος πλεύσης για οξείδια μετάλλων χαλκού.Τα θειωμένα οξείδια μετάλλων παρουσιάζουν ιδιότητες μετάλλων θειού και μπορούν να επιπλέουν χρησιμοποιώντας ξανθατένιο.
Χρήση των θειοποιητικών:Το θειικό νάτριο χρησιμοποιείται σε δόση 1-2 kg/t (ακατέργαστου μεταλλείου).και τα σχηματισμένα φύλλα θειού είναι ασταθή και μπορούν εύκολα να αποσπαστούν υπό έντονη αναστάτωσηΩς εκ τούτου, πρέπει να προστίθεται σε παρτίδες απευθείας στο πρώτο κύτταρο πλεύσης.
Ελέγχος του pH του πολτού:Το ποσοστό θειοποίησης αυξάνεται καθώς το pH του πολτού μειώνεται.
Συλλέκτες:Συνήθως χρησιμοποιείται βουτυλοξάνθατη ή μείγμα μαύρων και κίτρινων συλλέκτες.
Διασκορπιστικά:Όταν υπάρχει μεγάλη ποσότητα λάσπης, χρησιμοποιείται ένα διασκορπιστικό, όπως γυαλί νερού.
2Μέθοδος πλεύσης οργανικού οξέος
Τα οργανικά οξέα και τα σαπούνια τους μπορούν να επιπλέουν αποτελεσματικά με μαλαχίτη και αζουρίτη.καθιστώντας δύσκολη τη βελτίωση της ποιότητας του συμπυκνώματος.
Εφαρμογή:Κατάλληλη για μεταλλεύματα στα οποία τα ορυκτά της γκάνγκας δεν είναι ανθρακικά.
Βοηθητικά αντιδραστήρια:Το ανθρακικό νάτριο, το γυαλί νερού και τα φωσφορικά συνηθίζουν να προστίθενται ως αναστολείς της γάγγας και ρυθμιστές της πάλης.
3. Μέθοδος εκχύλισης-εσποράς-φλοτάρωσης
Όταν ούτε η θειοποίηση ούτε οι μέθοδοι οργανικού οξέος δεν επιτυγχάνουν ικανοποιητικά αποτελέσματα, χρησιμοποιείται η μέθοδος διάλυσης-πυροβολίας-φλοτάρωσης.
Η ροή της διαδικασίας:Το οξείδιο του χαλκού εξατμίζεται αρχικά με θειικό οξύ, κατόπιν ο χαλκός καταρρέει χρησιμοποιώντας σκόνη σιδήρου και ο καταρρέων χαλκός επιπλέει στη συνέχεια.
Συνθήκες εκχύλισης:Το διάλυμα διάλυσης είναι ένα διάλυμα αλατισμένου θειικού οξέος 0,5%-3%, με κατανάλωση οξέος που κυμαίνεται μεταξύ 2,3-45 kg/t (ακατέργαστου μεταλλεύματος) ανάλογα με τις ιδιότητες του μεταλλεύματος.η διάλυση μπορεί να πραγματοποιείται σε υψηλές θερμοκρασίες (45-70°C).
Συνθήκες πλεύσης:Η πλωτοποίηση πραγματοποιείται σε όξινο μέσο με τη χρήση μαύρου κρεσόλης ή διπλής ξανθάτης ως συλλέκτες.
4. Μέθοδος διάλυσης αμμωνίας-εξάπλωσης θειούχου
Η μέθοδος αυτή είναι κατάλληλη για μεταλλεύματα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκαλικό γάνγκο, όπου η οξεία διάλυση θα ήταν πολύ δαπανηρή.
Η ροή της διαδικασίας:Μετά την λεπτή άλεση, το μεταλλείο υποβάλλεται σε επεξεργασία με σκόνη θείου και διάλυση αμμωνίας.Τα ιόντα χαλκού στο οξείδιο του χαλκού σχηματίζουν σύνθετα με NH3 και CO2 ενώ καταρρέουν από ιόντα θείου σε νέα σωματίδια θειικού χαλκούΗ αμμωνία εξατμίζεται και ανακτάται, ακολουθούμενη από τη φλόταση του θειικού χαλκού.
Ελέγχος του pH του πολτού:Το pH της πάλης διατηρείται μεταξύ 6,5 και 7.5.
Αντιδραστήρες πλεύσης:Χρησιμοποιούνται τα τυποποιημένα αντιδραστήρια πλεύσης για τα σούλφιδικά μετάλλια χαλκού.
5. Μέθοδος διαχωρισμού-φλοτοποίησης
Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται για ανθεκτικά οξείδια χαλκού, ιδίως εκείνα με υψηλή περιεκτικότητα σε λάσπη και συνδυασμένο χαλκό που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 30% του συνολικού χαλκού.
Η ροή της διαδικασίας:Το κατάλληλο μέγεθος μεταλλεύματος αναμειγνύεται με 2%-3% σκόνη άνθρακα και 1%-2% αλάτι, και στη συνέχεια υποβάλλεται σε ψήσιμο μείωσης χλωρίωσης στους 700-800 °C.Το προκύπτον χλωριούχο χαλκό εξατμίζεται από το μεταλλικό μετάλλιο και υποβαθμίζεται σε μεταλλικό χαλκό μέσα στο φούρνοΤα σωματίδια αυτά διαχωρίζονται στη συνέχεια από τη γκάνγκα μέσω της πλεύσης.
Εφαρμογή:Κατάλληλη για μεταλλεύματα με υψηλή περιεκτικότητα σε χρυσοκόλλα και κουπρίτη.
Μειονεκτήματα:Υψηλή κατανάλωση ενέργειας και κόστη.
6. Φλοτάρισμα μικτών μεταλλευμάτων χαλκού
Η διαδικασία πλεύσης για μικτά μεταλλεύματα χαλκού θα πρέπει να καθορίζεται με βάση τα αποτελέσματα των πειραμάτων.Η διαδικασία μπορεί είτε να περιλαμβάνει ταυτόχρονη πλεύση του θειούχου και του οξειδίου του χαλκού μετά τη θειοποίηση ή τη διαδοχική πλεύση όπου τα θειόμενα ορυκτά πλένονται πρώτα.Οι ποσότητες συλλέκτων και θειοποιητικών παραγόντων πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με την περιεκτικότητα σε οξείδια του μεταλλεύματος.
Συμπεράσματα
Η επιλογή της διαδικασίας πλεύσης για τα μεταλλεύματα χαλκού-χρυσού εξαρτάται κυρίως από τα ειδικά χαρακτηριστικά και την ορυκτική σύνθεση του μεταλλεύματος.Η μέθοδος θειοποίησης είναι κατάλληλη για τα περισσότερα οξείδια μετάλλων χαλκούΗ μέθοδος διάλυσης-πυροβολίας-φλοτάρωσης χρησιμοποιείται όταν άλλες μέθοδοι είναι αναποτελεσματικές.Η μέθοδος διάλυσης αμμωνίου-υψώματος θειικού οξέος-εξάπλωσης είναι κατάλληλη για μεταλλεύματα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκαλικό γάνγκο, και η μέθοδος απομόνωσης-φλοτάρωσης εφαρμόζεται σε ανθεκτικά οξείδια χαλκού.Η βελτιστοποίηση της διαδικασίας πλεύσης και του καθεστώτος αντιδραστηρίου μέσω δοκιμών μπορεί να επιτύχει τα καλύτερα ποσοστά ανάκτησης και οικονομικά οφέλη.
Το μήνυμά σας πρέπει να αποτελείται από 20-3.000 χαρακτήρες!